De wachters rondom beginnen eensgezind te dansen,
tollen voor- en achterover, suizen en stuiven,
schudden hun volle tooi en tikken bijna tegen deze
hut die hun bewegen lijkt over te nemen,
helt en kreunt, kraakt en tilt, hoger wil en met hen
verdwijnen zal in het bijna onzichtbaar
wit dat nu nog tegen haar vensters slaat. Na een paar
tellen lijkt er niets gebeurd, een man
zaagt buiten in de deuropening een plank, een vrouw
laadt haar boodschappen uit de auto, een
meisje stept tot aan de hoek. Dan nodigen de bomen
opnieuw uit, draaien en duwen hun zwarte
armen zwaar en grijnzen nu. Autodeuren slaan, een
man zaagt een plank, de step ligt in het gras.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x