Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

normale routes

Wie geeft wie vrijaf? Geeft het hoofd instructies aan
de benen, het hart aan de rest van het lijf,

beweegt zij automatisch en is het nadenken slechts
formaliteit, een uitgelopen droom, is er

overleg waarna zij een kwartier langer blijft liggen en
het idee heeft uit te slapen, wie is die

strenge bewaker van ritme en regelmaat, de onzichtbare
minnaar in haar bed, de baas van haar ruimten,

wie voert de haan zodat hij kraait? Draaiend denkt zij
aan de wereld daarbuiten, op haar

buik aan de eerste zin, misschien hoe hij opstond en
haar alleen liet, de overige regels immers

bleven nog een moment in de warmte liggen, iemand
floot, haar voeten kantelden, de vloer werd bereikt.

« »