Er is zoveel afstand tussen theorie en praktijk, in huis en
buitenshuis, mijn mails en het dagelijks verkeer,

mijn presentatie en mijn lijf op zich hoewel dat laatste
voor mij een en hetzelfde is, ze moest me

zien kortom alvorens de strekking uit mijn woorden te
begrijpen en ik weet nu hoeveel er mij niet

lezen: de woonconsulent die altijd meedenkt over omgeving
en genot maar niets hoort over je buurman,

de vuilniscentrale die zo trots is op haar ondergronds systeem
maar nooit het afval door de straat ziet vliegen,

de stad die zo veel van cultuur houdt maar zich nog altijd
distantieert van haar dragers, in beider zin, en

de ontvanger van de kaartjes waarop een omcirkelde A lang
voldoende was om in ieder geval de postbode te sturen.