Deze omgeving zal zich veranderen: ik zal mezelf
omhoog brengen tot vergezichten en
horizonnen die inzichten brengen waar ik vroeger
niet bij kon, rekkend naar altijd meer.
Ik zal mijn spullen dragen en opnieuw ordenen, de
sleutel tussen mijn tanden terwijl
loodzware passen mijn trappen bestijgen. Dit hier
zal ik achterlaten: de beesten in het veld,
de buurman wijdbeens op zijn dak, de graven van
mijn ouders, de dunne paden van
mijn kindertijd, de traag kloppende kerkklok boven
de langzaam uitwaaierende stoet van
bekenden. Je bent nog hetzelfde, hadden ze bij
binnenkomst gezegd, misschien daarom.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x