‘Alles is hier, in waar ik nu mee bezig ben. Maar wat is het?
Ja, wat is schrijven?
Het is in de eerste plaats jezelf verliezen, of je ‘zelf’. Daarin doet het aan lezen denken, maar terwijl je jezelf bij het lezen aan een vreemd ik verliest dat, aangezien het zo duidelijk als iets buiten jezelf staands is gedefinieerd, de integriteit van je eigen ik niet serieus bedreigt, is het verlies van jezelf bij het schrijven op een heel andere manier absoluut, zoals wanneer sneeuw in sneeuw verdwijnt, zou je je kunnen voorstellen, of wat voor ander monochroom ook waarin geen punt te vinden is dat eruit springt, geen voorgrond of achtergrond, geen top of bodem, alleen overal hetzelfde. Dat is het wezen van het geschrevene zelf.‘
Karl Ove Knausgård, uit: Min kamp, Sjette bok, vertaald door Marianne Molenaar, Vrouw
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x