De uitgever werd getrokken door enkele
regels, maar welke weet hij

niet meer. Hij consumeert teveel, denkt hij.
Hij maakt alles met

liefde en aandacht, welk woord kan er dan
nog ontsnappen? Ik proef ze.

Bloed, denk ik of Hij of neerliggen in een
suizende regen. Dat ik niet

wist hoe de ander te bereiken misschien of
overvol druppende schalen vanaf

een feestelijk gedekte tafel. Ik honger naar
aandacht. Een prachtige vorm.

Is alles voor mij, vroeg mijn vader ooit, en
sloeg het voorwoord over.