Terwijl alles nog stroomde en niets bleef,
hoe je ook probeerde terug te keren, wanneer
vond je jezelf. Geen moment waarin je zag
wat je weerzag.
Maar nu, nu de zon doodstil in de hemel staat,
de rivier tot haar geraamte verdord, het water
dat zij wiegde verdampt.
Of hetzelfde, anders gezegd: als er een rivier
was die je heeft gekend, zo goed dat je wist, dit
ben ik, die rivier is er nu.
Rutger Kopland: Hetzelfde, anders gezegd,
bundel: Geduldig gereedschap
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x