Omgekeerd en opgestaan, reikt men om
te zien hoe de man, geel

zegt de een en duidelijk niet in orde, zijn
boord losgeknoopt krijgt, zijn

borst vrij, plat op de grond gerold en met
vier man op en om zich, toch

het leven laat. Ik blijf strak naar buiten
kijken waar de trein een

onbekend station aandoet, leegloopt in
een andere richting, iedereen

iemand belt over deze vertraging. Men zou
zomaar naar Venlo kunnen reizen over

Rotterdam zonder ooit thuis te komen.
Vier berichtjes in het lege veld.