Ik stel me zo voor, dromend: de
Weg er naar toe, fietsend zoals hij
Die met de auto nam
Dan langs het water, rechts voorbij
De boerderij en dan later lopend
Tot aan zijn halve deur
Hoe ik die openduw met mijn heup
En hem vind, eerst moet zoeken
In het paradijs, dan
Hem vind, de ene keer is hij levend
En verrast, de andere keer van beiden
Niets, alleen ik
Blijf, ik lig op hem om hem warm
Te krijgen, onder hem om de kilte
Weg te nemen, dan
Zijwaarts om hem te houden, hij
Droomt, hij duwt mij met zijn heup
Tot aan het water
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x