links van mij

Van alle goedkope films die ik tot mij neem
Zoals ik het te vele en ranzige eten snoep
Maar nog net de flessen wijn kan

Laten staan, blijft één opmerking over en
Dan is de verslaving ten einde, de mist en
Deken van troost

Aan flarden, de nacht genadeloos en het
Eerste licht van een kilte die me doet happen
Naar adem

Er zijn twee dagen voorbij waarin ik mezelf
Onthield van mijn hoofdpersoon, nu eens niet
In hem rondstapte als een

Oudere zuster, een moeder, laat staan een mollige
Genietende minnaar, geen trein liet ontsporen
Of een wrak liet aanspoelen

Ik doe de deur weer open en heet hem welkom
En hij moppert wat, alsof hij ooit echt weg
Geweest zou kunnen zijn