Er zijn wat subversieve elementen, het
Da da uit de atelierjaren, wellicht, zegt
De laatste dichter

Was het iets in je jeugd, hij noemt me
Excentriek binnen deze dorpsgemeente
En lang verdedig ik me binnen

De omtrekken van mijn hal, mijn moederlijke
Gevoelens, zegt een ander, als ik de drank
Uitdeel naast de hoeveelheid

Woorden, niemand heeft het over invulling
Van eenzaamheid of machtsmisbruik in het
Kleine, en natuurlijk is dat het

Ook niet, als de taken eenmaal verdeeld
Zijn kan ik via de achterdeur weer naar buiten
Of gewoon verder schrijven aan

 

gisteravond was de eerste ledenvergadering van Reuring