Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

the legend of

Hij zal niet zodra ik weg ben, het notitieblok
Keren en met zijn vingers

Voelen welke woorden zich in het papier drukten
Of hoe krachtig mijn

Hand was, hij zal mij niet lezen, hij is nog niet
Halverwege het eerste

Boek nu het tweede verschijnt, hij maant me
Tot selectie en concentratie

Al mijn ander bewegen wordt alleen maar geduld
Tot ik het bewezen heb:

Hoe ik onder hem in staat was tekens te vormen
Op het witte laken

 

« »