de deur open
Het zwaaien is nooit meer gemeend dan vanaf hoog, vanuit de schommelende boomhut, herkenningsgebaar en welkom tegelijk en dan vier…
Het zwaaien is nooit meer gemeend dan vanaf hoog, vanuit de schommelende boomhut, herkenningsgebaar en welkom tegelijk en dan vier…
Weer dezelfde handeling, dezelfde opeenvolging van, weer hetzelfde beeld. Tijd die zich opvolgt, opdringt, verspringt en in het niets verdwijnt….
Het is het gevoel van vergeefsheid, daar geweest te zijn maar zonder dat hij het zich herinnert. Van een, twee…
Opnieuw is het alleen de camera die alles registreert. Zijn handen die sturen, zijn oog dat beslist, dezelfde afstand die…
Iedereen is op afstand. Niet het vage, wolkenachtige dons dat zich tussen ons en de wereld verzamelt maar het echte,…
Wat hij vroeger niet deed, doet hij nu wel. Foto’s maken van zijn verblijf elders, om de zoveel dagen een…
Mijn verzinsels komen nu uit zijn mond: hoe hij zichzelf een opdracht gaf, anders zou er niets gebeuren; hoe hij…
Maar waarom zou je het doen? vraagt een kind, waarom zou je alles opschrijven? Nou misschien om dat ‘breder’ worden,…
Beheersing is het. Minuten lang door de knieën gaan en op de juiste toon weer naar boven, adem langgerekt houden…