Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

Categorie: onderweg

weggelegd

Voorheen gleed ik bloot en half uit de trein en wapperde als het ware voor de wind en het spoor…

laveren

Zoals ik tussen de dozen mijn adem inhoud en andere vitale delen behoed door mijzelf zo smal mogelijk te maken,…

thuis

Nu de sporen weer zwart worden, het ansichtkaartje blijkbaar is verstuurd, de lucht weer vol van donkere vegen, is het…

richting

Alsof we op vakantie gaan en het uur van vertrek het moment is dat het ijs van de voorruit smelt,…

ademloos

Hij tilde mijn haar op en liet het vallen over. Niet eerder was er een gebaar zo dichtbij dan het…

ruimschoots

Hij wil een gesprek, geen vragen zoals ik me die verzon, een ontmoeting zoals elke afspraak aan de keukentafel, mijn…

onontkoombaar

Dat het tijdelijk was: deze weelderige tuin zodra ik mijn voeten buiten zette, deze zwarte bomen die mijn regen droegen,…

doorhalingen

Alsof ik naar mijn werk moet, door het mistige donker van een ochtend, langs de hel verlichte kantoorpanden, de knerpende…