Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

Categorie: mamma

huidresten

De enkele keer dat ik terugga, zijn de afstanden veel groter. Niet die naar het dorp waar het lint opeens…

wind

Het noorden, zegt hij, zonder hoofdletter is de richting van de wind, en met kapitaal een beoogde locatie, wat wil…

verscholen

Steeds meer word ik mijn moeder. Vanonder mijn dikke glanzende plooien verschuilt zich haar tanig vel, bruin door de zon,…

stelselmatig

Ik probeer de momenten: lunch op het balkon als de bouwvakkers schuilen in de keet. De stoel voor het raam…

ingekleurd

Op de school waar zij lesgeeft, in dat andere thuisland, beloont men de kinderen niet door te zeggen dat iets…