moeiteloos
Ik herinner me de tocht die ik vroeger maakte: hoe ik drie kinderen hees op mijn fiets en scheef naar…
zachte valpartijen
Ze hangen als zware engelen ter bescherming op mijn schouders en duwen me aan beide kanten tot ik rechtop sta,…
de rechtervleugel
Dat hij schatert, mijn liefde overzee, zijn mond opent als ik hap en toeter en blaas, of soms voorzichtiger, de…
het speelbord
Misschien is vliegen in rondjes en ingesnoerd wachten tot tekenen van zon en licht en opgetrokken barrières, wel de juiste…
naar eigen keuze
Ik heb niet aan je graf gestaan, mamma, ik zag onze laatste beelden, mijn vol lijf buigend tegen je vogeltjesuiterlijk,…
het taartje
Waarom ik lachen moest, weet ik niet. Niet voluit maar dat halve grijnzen dat je doet als je ook nog…
de tranen in zijn ogen
Soms denk ik nog aan haar en tel op mijn vingers, weet vaak niet waar te beginnen. Was het voorjaar…
noodzakelijk
Later zou ik zeggen dat het geen goede keuze was, een onverklaarbare behoefte. Vriendschap, beweerden wij, het lezen van dezelfde…
een straatlengte verder
Nog steeds zijn het de kinderen die me wakker maken: om twaalf piept de moeder van mijn kleinzoon een noodzakelijk…