geen gezichten, alleen hun stemmen
Er zijn maar duizend voetstappen tussen ons en toch zien we elkaar niet. Met reden, zegt hij, maar welke ben…
Er zijn maar duizend voetstappen tussen ons en toch zien we elkaar niet. Met reden, zegt hij, maar welke ben…
Zachtjes doen, alsof hij nog slaapt. De gordijnen dicht alsof het steeds nacht is. Fluisteren alsof er een geheim schuilt…
Tegen de regen aan, zo voelt ook het afscheid. Flarden kou in grijze lucht, een vogel die vergeefs de ochtend…
Hij concentreert zich op een beeld van pijn, stelt een grimas scherper, ziet in de ogen iets dat hij toen…
De een is aan het backpacken en staat voor een gevaarlijke kloof met waterval en leeuw en verwacht dat ik…
Het is het weten dat je bepaalde plekken nooit meer aandoet. De tuin waaruit je allerlei beesten beschreef, kent nu…
Daar te liggen en te wachten tot hij ruimte en lijf vult, de druk te voelen en de warmte en…
Alles lijkt minder vermoeiend dan vroeger. Alsof het bij elkaar houden van gezinsleden op jonge leeftijd een kwestie van nog…
In deze tijd was het vast geoorloofd alsnog afscheid van haar te nemen, dacht hij, en hij zocht haar afbeelding…