de deur open
Het zwaaien is nooit meer gemeend dan vanaf hoog, vanuit de schommelende boomhut, herkenningsgebaar en welkom tegelijk en dan vier…
Het zwaaien is nooit meer gemeend dan vanaf hoog, vanuit de schommelende boomhut, herkenningsgebaar en welkom tegelijk en dan vier…
Het is het gevoel van vergeefsheid, daar geweest te zijn maar zonder dat hij het zich herinnert. Van een, twee…
Eén figuurtje op de rijweg, de ander op het fietspad en dan daartussen de vader, rustig lopend en weer daarachter…
Opnieuw is het alleen de camera die alles registreert. Zijn handen die sturen, zijn oog dat beslist, dezelfde afstand die…
We zijn eigenlijk een tweeling, zegt L., want we zijn bijna op dezelfde dag jarig, alleen S. is twee jaar…
Iedereen is op afstand. Niet het vage, wolkenachtige dons dat zich tussen ons en de wereld verzamelt maar het echte,…
Wat hij vroeger niet deed, doet hij nu wel. Foto’s maken van zijn verblijf elders, om de zoveel dagen een…
Ze had wel iemand die heel veel van haar hield, zegt mevrouw H. zomaar aan het eind van een zin….
Mijn verzinsels komen nu uit zijn mond: hoe hij zichzelf een opdracht gaf, anders zou er niets gebeuren; hoe hij…