het hoogpolig tapijt
De ochtenden dat men nog aardbeien vind, tomaten en pepers op het reeds verkilde balkon, verscholen tussen de vochtige bladeren…
De ochtenden dat men nog aardbeien vind, tomaten en pepers op het reeds verkilde balkon, verscholen tussen de vochtige bladeren…
Een enorme rust omarmt me. Alsof ik opnieuw in het dorp neerstrijk waar naast de vogels een enkele man uit…
Eerst in de avond gun ik mij de herinnering: hoe de zomer afloopt en ruikt zoals toen. De kinderkamer overwoekerd…
Het vastleggen gebeurde in donkere, grove strepen. Alsof voortdurend onder bomen. Aan de voet van majestueuze pilaren, de hemel onttrokken…
Opeens lagen we ergens anders. Uitgespreid op een tafel in de schaduw, half uit een mapje met daarop onze naam,…
Er gebeurde daar net genoeg. Vanonder de plastic stroken die het glas troebel maakten of daarboven, aan alle kanten toch…
In het lege huis waaruit lampen, potten, planten zonder morren meegaan, het gordijn zich gewillig laat zakken, de trapbekleding spontaan…
Toen we op loopafstand van elkaar waren, zij daar rustig en gelaten en boven op elkander, zoals de rozen verkleefd…
Dat het er teveel zijn, zegt ze. Ze schuift met haar vinger iets van het tafelblad alsof dat gebaar…