nauwelijks gesloten beelden
Koele kinderhanden, ontdaan van mollig vet, aan het eind van serieuze gezichten en heel lange armen, houden mijn stille vingers….
vogels daartussen
Tussen de wimpers, zachte oogleden, nauwelijks gesloten beelden, een carrousel van kleuren waartussen mijn vader zich vervormt van gatenmasker tot…
de contouren
Het is de overgave die ik mis, de vanzelfsprekendheid en het vervolg. Er rust een koele hand op mijn schouder….
de contouren
Eens, als de bazuinen klinken, uit de hoogte, links en rechts, duizend stemmen ons omringen, ja en amen wordt gezegd,…
de contouren
Ik zie mijn vader daar en hoor met gesloten ogen zijn verrukking: daar zit zij en de bazuinen klinken! Stemmen…
zwaaien
Ik denk dat ik nog een sigaret heb, een half pakje in de boekenkast verscholen waaruit mijn broertje en ik…
herziene kamers
Corresponderen met u gaat op dezelfde manier. Of u leest of niet, weet ik niet. Soms hoor ik mijn broertje…
prelude
Tussen de bomen door het wit van onze herziene kamers, deuren open en op tenen zichtbaar het raam in het…
een blozend meisje
Kun je het heimwee voelen naar plaatsen die je nooit bezocht heb nog, steden waarin je nooit woonde nog, mensen…