Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

Categorie: de stad

vage omtrekken

Er gebeurde daar net genoeg. Vanonder de plastic stroken die het glas troebel maakten of daarboven, aan alle kanten toch…

thuis

In het lege huis waaruit lampen, potten, planten zonder morren meegaan, het gordijn zich gewillig laat zakken, de trapbekleding spontaan…

het nieuwe spel

De fontein horen ruisen maar het water niet zien. Een vergelijking met het gedroomde land maar haar niet bereiken, het…

gretige vingers

De dichter en zijn vrouw klimmen tot bovenaan, al aarzelden zij even, en eenmaal aangekomen, is het uitzicht van geen…

de schaduw

Zij weet dan nog niet dat ik haar leven naast het mijne zal leggen, dat wanneer ik aan haar deur…

de aanwezigheid

Als de regen stopt, komen de vogels. Zwarte schaduwen voorbij dit venster. Vleugels wiekend, krassend over elkaar, dalend alsof de…

stelselmatig

Ik probeer de momenten: lunch op het balkon als de bouwvakkers schuilen in de keet. De stoel voor het raam…

beurtelings

De lome tred zet zich voort in het hoofd. Schuifelend bijna hebben we handen nodig om de weg te vinden…