die missende knoop
De dichter zegt dat hij maanden gehoopt heeft dat iemand het verband zou leggen tussen die ene bijna terloopse zin…
De dichter zegt dat hij maanden gehoopt heeft dat iemand het verband zou leggen tussen die ene bijna terloopse zin…
Dat mijn vader verantwoordelijk is voor het ontstaan van mijn bundel, is een glorieuze maar vermoeiende constructie, een omslachtige wijze…
Dat ieder mens maar ontsnappingskunstenaar mag zijn, een beetje zoals de oude dichter die zich alleen in verzen leert kennen….
Soms vervangt een beeld het woord. Dwalend door haar gangen probeer ik alles te zien, te onthouden, de volgende morgen…
Ach, je vader, zegt hij, die beheerste toch de gehele Russische literatuur, het harmonium met zijn duistere klanken, de dorpsbewoners…
Zou ik dat ook kunnen, bedacht ik mij, een twee uur lang achter een lessenaar met allemaal papieren voor me…
Alles dat je ooit gezien hebt, komt terug. De draden die ik langzaam trekkend uit de zijkant van mijn borduurwerk…
Onder de boom van mijn moeder, met zachte tinten gevat in een roomwit lijstje en mijn vaders handschrift zwierig over…
De ene week stuur ik hem wat bundels uit mijn kast, de oude Roland Holst die nog van mijn vader…