het open boek
Dat mijn vader verantwoordelijk is voor het ontstaan van mijn bundel, is een glorieuze maar vermoeiende constructie, een omslachtige wijze…
zijn winter
Dat ieder mens maar ontsnappingskunstenaar mag zijn, een beetje zoals de oude dichter die zich alleen in verzen leert kennen….
de nerven
Soms vervangt een beeld het woord. Dwalend door haar gangen probeer ik alles te zien, te onthouden, de volgende morgen…
de laatste handelingen
Ach, je vader, zegt hij, die beheerste toch de gehele Russische literatuur, het harmonium met zijn duistere klanken, de dorpsbewoners…
lieflijker toon
Zou ik dat ook kunnen, bedacht ik mij, een twee uur lang achter een lessenaar met allemaal papieren voor me…
buiten bewustzijn
Alles dat je ooit gezien hebt, komt terug. De draden die ik langzaam trekkend uit de zijkant van mijn borduurwerk…
bereidwillig
Onder de boom van mijn moeder, met zachte tinten gevat in een roomwit lijstje en mijn vaders handschrift zwierig over…
de fragiele staat van
De ene week stuur ik hem wat bundels uit mijn kast, de oude Roland Holst die nog van mijn vader…
hoorbaar
Dan zijn er ook dichters die gewoon doodgaan. Eerst aan de woorden, het gebroken hart, de zwaarte van de ziel….