Vannacht rolde mijn mamma zich op als een kat en ging ze
voor me liggen, heel elegant. Ik stapte over haar

heen en dacht dat ze haar poten uit zou slaan en zich zou vastgrijpen
aan mijn benen maar ze spon en rekte zich zonder

me aan te raken. Achter haar was mijn vader bezig de deur los
te maken met een halve sleutel en vanuit de kelder

kwam de vader van mijn kinderen, omhooggestegen als een
ochtendlijke damp. Het had ongetwijfeld te maken

met de ernstige technische storing die hem overviel bij het
beheren van mijn sites en hoe hij voor het eerst

niet rustig bleef maar zich vreselijk zorgen maakte over de
boosheid van de gebruikers terwijl ik zo heel kalm

mijn weg vervolgde en in een ruimte kwam die met pilaren
van stof oude computers bewaarde voor later.