Terwijl ik slaap, stapt mijn moeder over het bed, ik voel haar
koel ruisend rokje over mijn hoofd, en gaat ze

links van me zitten, haar benen recht voor zich uit. Ik wil dat
ze onder de dekens komt en mee gaat slapen

maar ze zegt iets, ik versta haar niet, staat weer op en gaat. Ik
weet zeker dat ik wakker ben en met haar mee wil

maar doe niet. Haar onkreukbaar pakje fladdert na, haar parfum,
een lichte tred, niet eens een kuil in mijn lakens.

Even had ik gedacht dat ze zou beginnen over mijn vader of
andere hopeloze liefdes zoals ik haar vroeger

allerlei verhalen verzon die erger waren dan het hare en beslist
fout afliepen terwijl zij, nou zij zat toch maar

zomaar naast een dochter in het bed, nog even modieus als toen
en bleef waken bij een onverteerbare droom.