Dit keer valt haar mond open en schatert ze luid, haar ogen vol
glinsterende pret, ze zegt dat ze het allemaal

voor zich ziet: de zinken teil op het linoleum, het wachten op haar
beurt, het randje blauwgrijs vet dat op het water

dreef en hoe daarna de sokken erin rond geduwd werden met een
stok. Ook de vuilnis die haar buurvrouw

over de schutting wierp, de sigaretten in de kokers op de salontafel,
de vruchtjes in de bowl, natuurlijk niet allemaal

tegelijk maar o man, wat was het gezellig toen. Met haar wil ik wel
delen, ik wil weten hoe ze eruit zag toen, wat

ze gedaan heeft, met wie ze leefde, wat haar ouders deden, haar kind,
waarom ze meestal zo boos is, wie die man is

die in de tuin rondscharrelt en waarom ze haar vlecht nooit heeft geknipt
maar we doen het met deze schaterlach en zien hetzelfde.