Langzaam dringt het tot ons door, de herhaling van kinderen
en ouders en het geheim dat we denken te

delen met het leven, fluisterend zoals mijn moeder dat vroeger
deed alsof het een roddel betrof over de buren, ze

was iets luider bij een vergrijp door mijn vader, en steunend
vanwege de zwaarte en onbegrip van al dat moois.

Een wonder bleef het en alle reden tot dankbaarheid, al moesten
haar dochters er soms wat bij verzinnen, had ze

ooit goed gekeken naar de buurkinderen en de geluiden niet
gehoord? Geschiedvervalsing zoals plaatjes in

een boek over het prille ontstaan, de afwezigheid van haar Heer
maar wel heel grote beesten die op aarde stampten, nee,

ze had haar vermoedens maar die zaten niet in die mysterieuze
afspraak die tussen ons in de ruimte hing.