zo voelbaar

Vergeten dat je het kunt. Niet toelaten dat het kan.
Schoksgewijs de beelden, het

gemis van langzame duur, trekkend en zeurend.
Opeens een struikelende haast, door

willen praten terwijl hij weg is, hem tegen de muur
willen duwen om hem te doen luisteren,

te laten zien, te laten voelen, niet opnieuw te laten gaan.
Tezelfdertijd hem nooit meer te willen.

Altijd veel meer te doen. Maar muziek door de open
deuren naar boven toe walsend, naar

buiten, naar buiten, door alles heen in ons lijf terecht
komend en ons bewegend, kleren

op de traptreden, buiten adem het buitelen over de
afgegooide lakens. Die gretigheid.

de kleur van de deuren, 21 februari 2017
opgenomen in
tegen het vergeten en voor de behoedzaamheid
(selectie rond de liefde), 
IndeKnipscheer
oktober 2018