Hoe lang duurt het alvorens je beseft dat je echt bij hen
hoort, dat het verhaal dat je vroeger verzon, de

reden tot bestaan, een kinderlijke fantasie was die iets
zei over creativiteit en verzet en meer een

wens was dan de waarheid en wat is dan die waarheid
eigenlijk en waarom herinner je je niet iets

meer dan een tekst bij een foto, een lange regel van je
vaders hand, die over bescherming

sprak en er altijd zijn, die je niet geloofde, misschien
is dat het juist: onderdeel te zijn van een

groot geheim dat je moeder bezwerend uitsprak en
deelde terwijl wij beloofden niets te

verklappen en dat vooral niet aan elkaar deden: anders
zijn was een voorwaarde tot behoud.