Vannacht wist ik opeens niet meer welk jaar het was,
een verontrustte constatering waarbij ik

telde en telde, het leek me bijna onmogelijk dat ik
voorbij een eerder decennium kwam. Misschien

omdat ik met kinderen in een koele filmzaal zat en
door een brilletje de diepte-effecten zag,

vissen die mij links inhaalden, rechts een reuze golf,
en bij het geluid ervan in de leuning van

de stoel kneep en op straat daarna een rat zag oversteken
in een bedaarde gang en met snorharen die

nog nat van het kanaal trilden. Er was een moeder zoek,
mijn fiets was gestolen door een zingende

haai, het liedje kwam zeker uit mijn puberjaren maar
even was niet duidelijk waar ik was.