Er zit bloed in mijn droom, teveel van dat lichte rode
dat wegsijpelt in sponsachtige onderdelen die
uit het lijf geperst dampend op een schaal voor me liggen.
Er zit te veel bloed in mijn droom, het
gesprek gaat achter gesloten deuren verder maar mijn
gedachten zijn elders, koortsachtig. Behoedzaam
leg ik mijn handen terug op mijn buik. Ik fiets langs de
straten van asfalt waarboven lichtgele bomen
zachtjes hun geur naar me toe wuiven, ik kan fietsen,
zie je wel, er is niets om ongerust over te zijn.
Mijn moeder zal op me wachten met twee plakken koek
bij de koffie en met een koud neusje ergens
in mijn hals, daar stopt mijn pijn. Ik zie wat bleek, zal ze
zeggen, en voor de grap prikt ze in mijn zij.
Elbert Gonggrijp
10 juli 2018 — 17:53
Ik neem aan dat je het hier hebt over de schrik van een jong meisje dat ontdekt dat ze voor het eerst menstrueert. Een onderwerp wat vaak – vooral door mannen – als taboe wordt ervaren. Het is ook als man je nauwelijks voor te stellen hoe het is om als vrouw maandelijks te moeten menstrueren of later zij last krijgt van de overgang in de vorm van hevige opvliegers. De wereld is in dat opzicht wreed verdeeld…
alja
10 juli 2018 — 18:00
nee, Elbert, ik heb het niet daarover