op elke traptree iets van waarde

Bij elke handeling hier lijkt het toetsenbord sneller te bewegen
dan ikzelf, bijna alsof de computer op elke gedachte en

elke adem reageert, mijn stem registreert alvorens zij hoorbaar
is, geen schakel meer vormt tussen uitspraak en

denkbeeld, een onzichtbaar snoer aanlei tussen hersenpan en
scherm en erger nog, controleert alvorens ik dat kan.

Ongetwijfeld is het een neurotisch gevolg van het delen van
noodzakelijke veranderingen op De poëziesite van

Nederland, waar is de zomer anders voor, en het aanvoeren van
een driespan waarvan ik nauwelijks de teugels

beheer, zij halen me aan alle zijden in, kletsen nog wat na terwijl
de verbinding verbroken wordt, adviseren

het omkeren van verwachtingen, tegendraadse akties en geduld;
zo zichtbaar blijkbaar is dat ademhalen van mij.