Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

je doet eerst het hoofd

Discipline, lees ik, is eigenlijk automatisme en leuk
dat je jezelf hebt aangeleerd bepaalde handelingen
op een bepaald tijdstip te doen maar

de gewoonte is geen teken van beheersing, kracht of
zelf opgelegde taak, simpel het gevolg van iets heel
vaak doen zonder daarbij nog na te

denken. Zoals brood smeren na het opstaan en deze
werktuiglijk in een trommeltje stoppen met een appel
en een briefje erbij, een kus plaatsen op

een slaperige wang, de fiets buiten zetten en de deur
van de steeg alvast los, het regenpak in de fietstas,
even een kneepje in de achterband. Zoals

het apparaat aanzetten dat zoemend je begeleid naar
het koffiekopje, de douche, het toilet dat eindelijk
doorgespoeld wordt, het gordijn omhoog, de

borstel waarmee je je haar fatsoeneert tot je met een
plofje op de stoel zucht en de eerste regel typt die
gewoon altijd al in je hoofd zit.

« »