Bepaalde toetsen blijven, door de hitte wellicht of
door kleverige vingers, restanten van een
hapje, overgeslagen schoonmaakbeurten en heel
veel stof, aan elkaar geplakt hangen en
weigeren dienst of doen dat pas na veelvuldig en
iets te hard op hun kop getikt te zijn, geschud,
gerammeld of zo lang onder mijn vingers bewogen
dat de tafel eronder scheurt en kraakt en bijna
alle inhoud voor mijn voeten ligt en dwars door de
vloer op straat voor iedereen leesbaar. Ook
een manier van toegankelijk werken. Leuker zijn
de onverwachte combinaties die alsnog en
totaal zinloos na een korte pauze op papier terecht
komen, verstuurd aan de verkeerde persoon.
Elbert Gonggrijp
31 mei 2018 — 10:16
Wat een heerlijk gedicht weer met een prachtige komische ” toets “. Hier kwam het gedicht gewoon juist geadresseerd binnen zonder kleverige en verkeerd aangeslagen letters…
Lieve groeten van een fan,
Elbert
Dick
3 juni 2018 — 04:14
Zo’n stukje dat een glimlach tovert….
alja
3 juni 2018 — 06:03
dank je