op een andere plaats

Als ik mijn vragen uitschrijf om hem dichter bij het publiek
te brengen, de lezer die hem allang al kent, lijkt

het huiswerk dat ik eigenlijk niet wil leren, een afspraak ook
die ik het liefst wegschuif voor een dansje in

de regen, hij zou zo meedoen dus bel ik hem en lijkt alles
vanzelfsprekend, de inhoud van mijn

gebedel in tegenstelling met de realiteit en het verschil tussen
papier en stem zo groot dat ik

even meen nooit de waarheid te spreken. We willen helemaal
niet alles vertellen en zeker niet iedereen

aan onze voeten tenzij we Dylan zingen en hij nog wat met
een gitaar doet terwijl ik blootsvoets meestamp en

schalkse knipogen geef aan de straatzanger die op elke hoek
opnieuw begint met de grootste poëzie.

(voor de dichter Jan Kal)