Ik heb soms de stem in mijn hoofd die zegt ‘Then we
are decided’ terwijl ik toch echt niet
onderhandeld heb over welke prijs welk besluit tot
gevolg had zoals ik ook soms de kraaiende
haan hoor, een ander lied op een andere plaats in de
film Jesus Christ Superstar. De beslistheid
die met de eenzaamheid gepaard gaat. Ik sta te wachten
bij de ingang van de filmzaal en draag
een witte spijkerbroek en lichtblauw pluizig vestje, veel
ouder dan ik werkelijk ben, de Volvo van
mijn vader mag nog door de winkelstraat, hij is te laat.
Ik zing de teksten al voordat ik ze ken.
Valsheid in geschrifte, zegt mijn moeder, en dat jong
zijn nu juist betekent dat je van niets weet.
elbert gonggrijp
29 augustus 2017 — 18:50
Een tekst waar ik langer bij na moest denken vanwege het spelen met het begrip tijd. Maar ik vind de laatste strofe ” Valsheid in geschrifte, zegt mijn moeder, en dat jong/zijn nu juist betekent dat je van niets weet. ” een ware vondst. Dit gezien het voorafgaande. (Ik zing de teksten voordat ik ze ken + veel ouder dan ik werkelijk ben) Je schept hiermee weer een heel beeld van een verleden. Mooi….
alja
30 augustus 2017 — 06:13
ik heb zoiets zelf pas later door, je bent me voor! dank je