Twee in oranje gehulde mannen hijsen zich op een fiets,
een vrijgezellenfeest of nachtelijke monteurs die
hun klus onder in het trappenhuis al aankondigen, hun
stemmen als het gehamer op onderdelen
die langs alle open kanalen te volgen zijn, nerveus geratel
langs het kinderfeestje op de hoek, kermisgeluiden
vanuit het hart van deze stad, een kind dat nog om zijn
moeder roept, luider nu, de sikkel van
de maan daarboven, ook de helikopter komt terug, vliegt
laag over deze randen, ijzeren hekken worden
dichtgetrokken langs piepende sporen, vaag nog reggae
klanken als een laatste restje zomer, loom
en een ‘tot morgen’ dat giechelt boven twee oranje figuren
die met hun voertuig over de stenen glijden.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x