Het is een kwestie van dagen alvorens hij en voorgoed uit
dit hoofd en deze bewegingen geschud wordt,
niet meer gekoesterd op dit papier, tussen de lakens, in de
plooien van het lijf, niet meer gepijnigd tussen
de uithoeken van zijn zwervend bestaan of in de details van
zijn geheugen. Het is bijna een echte maandag waarop
een nieuw begin zorgt voor een ongekende week, lichter
en duidelijker, een nieuw jaar, feestelijker
en opgeruimd, uitgeveegd de laatste notities in mijn planning,
de niet gehaalde doelen, het gespannen en
ingehouden concentreren of het dromen van. De foto’s laten
los, ik verzamel beelden als koekkruimels, nog
even en we zijn gelukkig. Ik leer hoe ik taarten keren kan
zonder dat de bodem blijft hangen.
Hans
27 augustus 2017 — 05:39
het blijft fascineren door de regels die je me toevertrouwt …
( wij zijn met vakantie t/m 4 oktober)
alja
27 augustus 2017 — 07:52
fijne vakantie, lieverd
elbert gonggrijp
27 augustus 2017 — 14:45
Weer geweldig hoe je het hier onder woorden weet te brengen. Ik zie je worstelen met verlies, het vergeten ervan. De laatste zin vind ik dan ook zeer treffend, een prachtige metafoor a.h.w. De taartbodem die heel blijft tijdens het omkeren… Prachtig…
Lieve groet van Conny en mij….
alja
27 augustus 2017 — 15:24
dank je wel, voor al je reacties, x