Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

de regels

Er zijn alternatieven voor kerst, krokusvakanties en
verjaardag zoals er gewisseld wordt van plaats:

de kat wordt het kind, het kind de vader, de lief het
lijk en dan verandert het huis van

lieflijk en aards in een wankele trap naar de hemel.
Het is allemaal een kwestie van flexibel omgaan

met, per slot van rekening blijft de waarde hetzelfde
en aten we al boerenkool op een

zomerse dag. De baby probeert voorzichtig een lachje
en realiseert zich dan opeens weer dat hij

drinken moet. Zo weet ik ook weer stellig maar met
flarden dat ik groter groei van alle

verandering en we liggen nog goed: we schuiven van
schoot naar schoot en alles voelt warm (behalve

natuurlijk dat lijk). Toch klonk er vannacht weer een
stem dat de zomer tenminste toch blijft.

 

 

« »