Dan gaf hij het goede voorbeeld. Hij kroop langs mij
heen, schudde wat met zijn lijf, bleef

een seconde staan alsof hij de zon reeds zag of zijn
moeder in de hoek van de kamer, liep vervolgens

naar de badkamer en zette de stralen heet, plaste in
het bad maar spoelde toch de wc door,

deed het raam op een kier en riep dat ik kon, ‘kom maar’
alsof er een verrassing was op een partijtje of

een kust veilig terwijl ik, zodra hij weg was, de handen
in mijn liezen stak en eindelijk voelde en

tussen de plooien schikte wat hij naliet te doen en zijn
geuren snoof en zijn vocht en zijn

achtergebleven warmte alsof dat het echte feestje was
en de jarige job al in de keuken de taart sneed.