Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

de echo

Niets is nog van mij of alles is verdeeld onder de
achterblijvers. Er hoefde niet

gedobbeld te worden. Mijn kleding gebukt onder
vele lagen stof, doordrenkt van

stadsdamp en snelverkeer, honderd mensen op een
vierkante meter. Lege voederkasten in

lege bomen op een grasveld met kleine kinderen
rond een bal, een hond op en neer

stuiterend, lage lichten die in de verte pas uitdoven.
Toch zetten mijn voeten zich verend

af op nieuwe vloeren en reik ik vele halzen, handen
ver uiteen, veilige deuren open en dicht.

 

 

« »