Het onweerde en ik had een stiekeme afspraak
in een andere stad dan de mijne, voor

beiden was ik bang. Op weg naar het station
passeerde een vriend mij met

bakfiets waarop de tekst ‘moedig voorwaarts’
in hanenpoten op de zijkant. Ik mocht

meerijden. Nu vraag ik me af of hetzelfde me
gebeurt: dat ik me ergens begeef waar

ik eigenlijk niet wil zijn maar toch kom en dan
mijn angst verlies. Dat van die kreet

was misschien wel mijn eigen stem na het ‘volg
de leider’ waarbij het onbetwist was dat

ik dat zelf was. Onmetelijke buien aan de lucht
waaruit alleen maar zachte regen.