We laten de lichten uit, bewegen ons in
de schemer, struikelen over
een blazende kat, lopen een twee stappen
voorbij de achterdeur om te kijken of
wij daar hadden kunnen fietsen: zo donker
langs de weilanden en het water
met flarden kou langs de blote onderkant
van ons jasje en besluiten van niet
zoals wij dat uren geleden al hadden
afgesproken met onszelf: niets
heerlijker dan een prangende afspraak
missen vanwege een donkere gedachte:
wij zouden ons huis niet meer terugvinden
en achtervolgd worden door sissende beesten.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x