Hoe oud moeten we worden voordat we
begrijpen hoe we een versje maken en
voor wie, hoe we het licht van buiten naar
binnen moeten laten stromen of
de ander kunnen raken met al die zon en
honger naar dat laatste stukje
aarde. Hoe oud moeten we zijn alvorens
we nieuwsgierig de vrijheid
tegemoet zien, dat laatste stuk alleen doen,
gretig soms of aarzelend misschien.
Hoe oud voordat we jong genoeg zijn en
dwaas alleen voor onszelf
te zorgen en niet de wereld mee te nemen
in onze val naar al dat licht.
(voor Nina, tachtig en nu voor het eerst alleen,
nieuwsgierig naar de nieuwe fase in haar leven)
hans altena
18 maart 2015 — 14:10
stil word ik hiervan (wat helaas niet zoveel meer zegt nu ik vaak mijn mond maar houd, maar toch 😉
alja
18 maart 2015 — 14:25
ik moet weer eens iets van 800 bladzijden schrijven zodat je aan het werk kan 🙂
hans altena
18 maart 2015 — 17:21
be my guest, maar mag het een onsje minder? je houtsnijwerk gedichten bevatten misschien een goede raad voor je proza, spontaan maar kort en krachtig ???
alja
18 maart 2015 — 18:40
misschien staat het in dezelfde verhouding als jouw stiltes 🙂