Nu ik weet dat ze in mijn land is, alleen
en op een geheime plek, met

een missie en doelgerichtheid en alvast
een kerstcadeautje in haar tas,

in een rommelig boerderijtje misschien
met verse eitjes in de ochtend,

een fiets op het erf en haar laptop voor
het raam geschoven, het

rammelende venster op het Noorden
waar de wind mee speelt,

haar theorieën en bevindingen op één lijn,
haar laarzen zonder hoge hak dit keer,

denk ik vaker aan haar en hoe ze bij me
hoort en hoe ik haar

misschien vinden kan als ik deze weg
afloop en haar ster volg.