Als wildvreemde mensen menen dat mijn konijnen
marmotten zijn, toegegeven even
knuffelbaar en ook voor in de huiskamer, en ik ze
ook nog toelaat op mijn akkers,
is dat dan een goed of een slecht teken? De dichter
overweegt -naast de onvermijdelijke
kerstsentimenten- haar beesten te voorzien van
bloeddoorlopen ogen en wijd
gesperde muilen. Gegil willen zij en in de haast ontkomen
kolderieke figuren die struikelen over
gapende afgronden. O dat de pijn duidelijk is en de
simpele warmte van het dorp of
de afstand tussen dat meisje en haar toehoorders en
de vele meters naar benee.
Elbert Gonggrijp
8 december 2014 — 11:32
Ha! Ha! Alja goes Monthy Python humor….
alja
8 december 2014 — 14:53
je moet wat anders verzinnen, Monthy Python heb ik nooit leuk gevonden noch heb ik ooit geblowed 🙂