Tussen daarstraks en nu, de regenloze dag
De stad voorbij het dorp, de vakantievierders
Terug en de tent
Klam nog in de voortuin, tussen het gemis
Aan daadkracht en elan, vuur en vreugde
Handgeklap en voetengestamp
Klinkt de stem van mijn dokter, buigt zij zich
Over mij, schraapt mij met een lange toetjes
Lepel alsof ik slagroom ben dat
Langzaam druppend nog in de kom moet, zegt
Zij dat ik geen scenario moet verzinnen maar
Rekening moet houden met
En maakt zij de afspraken in het kille gebouw
Verderop, alsof ik in de tent gekropen ben en
Opeens de stokken
Weggetrokken worden en het doek valt en ik
Verward daartussen, van vakantie hield ik niet
Zei ik dapper, alle dagen
Waren feest, alle dagen waren vrij, ik ben geen
Ander dan daarstraks en toch is het nu maar
Een tentstok lang
hans altena
26 augustus 2014 — 07:57
… pack up your tent, you ain’t going nowhere
mag ik hopen…
alja
26 augustus 2014 — 08:38
het sloeg wel heel mooi op je vorige opmerking, hoe zei David van Reybrouck het, ‘een zwerver verdwaalt niet’, x