Met vingers tiptoppend over zijn huid, dat
Bleke zachte buigzame
Weke vlees waarop de krullen hingen en zijn
Dichtgeknepen ogen, zijn werkloze
Handen alsof alles bij elkaar hoorde maar
Toevalligerwijs en net in mijn
Beeld terwijl nu de onderdelen van elkaar
Gescheurd zijn, door elkaar
Weer opnieuw over tafel schuiven en we
Gniffelend een nieuw
Persoon maken, de buik past niet meer op
De romp, nooit meer
Passen de voeten op aarde, mijn vingers
Haken achter zijn benen
Voorover valt hij, het haar volgt, ik laat
Mezelf achterwege
Bernard Dov Wisser
24 juli 2014 — 07:26
For some reason this makes me very happy pal….. ???
alja
24 juli 2014 — 15:46
hmm, the changes from young to old geezer?