Alle lengtes zijn ingehaald, behalve de mijne
Alle portretten zijn levend geworden behalve

De zijne, mijn vader tekende bijvoorkeur paarden
Koeien, uitgemergelde exemplaren

Hazen in de kantlijn, fietsen, auto’s en een enkele
Vrouw met aanmerkelijk betere

Knieën dan het blokje dat ik maakte tussen
Ballonkuit en marmeren zuil, ze bleven

Bloot terwijl ik een plooirokje probeerde, alle
Schaduwen zijn weg

Vogels stijgen opnieuw op, landen evenwel nu
In het natte gras tussen

Zijn lijf en het hare, ze heeft haar rok keurig
Tot over haar knieën getrokken