Misschien is het de titel die daar al zo
Veelbelovend een dagje staat
Het Merry uit Christmas nog, de paar
Koude oliebollen
De homp kerstbrood in de vriezer, het
Koude vuurwerk in de tuin
Zeker zijn het de zwarte takken onder
De onbestendige lucht, een
Snoer kerstlichtjes in het huis tegenover
Een vergeten ster
Onderweg, het zondagse gevoel van
Een nieuwe jurk
Klaar gehangen over de stoel maar dan
De oude steken zien waarmee
Haastig het vorig exemplaar is hersteld
Je hoofd blijft steken bij de hals
hans altena
2 januari 2014 — 10:55
Wanneer je je hoofd uit dit rake gedicht hebt gewurmd zet dan nog maar eens Planet Waves op, die plaat die een toetsteen haast is voor mij wanneer ik iemand tegenkom, wie er niet voor is is tegen mij, ahem, en laat je dan voorbij Dirge voeren naar het eenzame einde waarin het hart openligt… En dan hopen op weer een jaar Forever Young… Dank voor hoe je vorig jaar menig keer de dag deed oplichten of het duister verdiepte…
alja
2 januari 2014 — 12:03
ik heb planet waves gisteren nog gedraaid, herinner mij voortdurend, wie er niet voor is is tegen mij, dank hans voor je lieve woorden, elke keer weer