de zwarte stroom

Er zijn dagen die vanzelf lichter worden, gewoon
Omdat de wind is gaan liggen, licht vanuit de
Wolken op het water schijnt of gewoon

Omdat de naam van die dag de belofte in zich houdt:
Dat er iemand geboren is voor jou, voor de hele
Mensheid, dat we niet alleen zijn of

Blijven, met het dorp op de achtergrond maar steeds
Dichterbij komen ook die vertrouwde gewoontes:
De kerkklokken slaan, ik hang

Mijn mooiste jurkje klaar, mijn warmste jas en trek
Vervolgens alles weer uit, de broden moeten nog
Gebakken, het deeg moet nog gekneed, alras

Valt de schemer opnieuw in, de plooien in het water
Herbergen een enkele zwaan, de eenden onder de
Brug snoepen aan de oppervlakte

Niet alle kinderen zijn nog thuis, niet alle zonen
Zijn nog geboren, de Vader is dood, de naam is
Vergeven, het jurkje eigenlijk te krap